Χαιρετώ όλους εκεί έξω!
Είμαι καινούρια στην παρέα σας και αυτό είναι το πρώτο μου post.
Εύχομαι καλή επικοινωνία και καλή συνέχεια!
Μια αστραπή ήταν. Σείστηκε ο ουρανός και άνοιξε και ξεχύθηκε μια λάμψη που φώτισε την πραγματικότητα από την εικονική πραγματικότητα.
Την πραγματικότητα της κοινωνικής απόγνωσης, της κοινωνικής εγκατάλειψης, της αδικίας, της χρεωκοπίας ενός σαθρού και διεφθαρμένου συστήματος. Και από την άλλη η εικονική πραγματικότητα της δήθεν δημοκρατίας, της δήθεν δικαιοσύνης, του πολιτισμού της κατανάλωσης και του καπιταλισμού.
Και το χάσμα, άλλοτε συνειδητοποιημένα, άλλοτε εντελώς ενστικτώδικα, οδήγησε σε ξέσπασμα. Ξέσπασμα οργής και θυμού. Χωρίς όραμα; Ναι! Χωρίς αίτημα; Ναι! Ισοπεδωτικό; Ναι! Μηδενιστικό; Ναι. Αυτή άλλωστε είναι η έννοια του ξεσπάσματος. Τυφλή και ωμή ενέργεια. Και όσο πιο βίαιο και ύπουλο το σύστημα, τόσο πιο βίαιη και ωμή η ενέργεια. Και όσο πιο θολός ο στόχος, όσο πιο θολή η ιδεολογία, τόσο πιο εκφυλισμένη η αντίδραση.
Εγκρίνω όσα έγιναν; Όχι βέβαια. Ένα παιδί της Αφροδίτης δεν μπορεί ποτέ να δεχτεί τη βία, την καταστροφή, τη μισαλλοδοξία, το μαρασμό του πνεύματος. ΠΟΤΕ. Οφείλω όμως να τα κατανοήσω, να τα ερμηνεύσω.
Μόλις προχθές, έσκασε η σαπουνόφουσκά μου και προσγειώθηκα ανώμαλα. «Σκέψου» μου είπε ο γνωστός μου, «ότι διαμορφώνονται δύο άνισοι κόσμοι φτώχιας και γκλαμουριάς. Σκέψου ότι υπάρχουν άτομα που δεν έχουν πλέον πρόσβαση στα αγαθά». Και τα έβαλα κάτω. Και σκέφτηκα το κύμα νεοφτωχισμού που εξαπλώνεται, την ανυπαρξία του κοινωνικού κράτους, την κοροϊδία και τον εμπαιγμό της εξουσίας, την κραυγαλέα και μεθοδευμένη αδιαφορία στα δικαιώματα του πολίτη και από την άλλη το ψεύτικο στρας του lifestyle, την πλαστική ομορφιά του σύγχρονου υλικού κόσμου. Και σκέφτηκα την πόλη αυτή, που εκατοντάδες παιδιά της - ναρκομανείς έχουν αφεθεί στο έλεος του Θεού, ζωντανοί – νεκροί να περιφέρονται ανάμεσά μας, που η πρέζα διακινείται μπροστά στα μάτια μας, που χιλιάδες μετανάστες γκετοποιούνται μην έχοντας στον ήλιο μοίρα, την πόλη αυτή, που οι άστεγοι και οι περιθωριακοί διαρκώς αυξάνονται.
Και όλα ξεκαθάρισαν. Όλα εξηγήθηκαν.
Κάποιοι κατάλαβαν. Οι περισσότεροι όχι. Φροντίζει πολύ προσεχτικά για αυτό η εξουσία με τα όργανά της, κανάλια και ΜΜΕ.
Μια αστραπή αλήθειας ήταν. Ένα εκτυφλωτικό στιγμιότυπο της ταινίας του μέλλοντός μας. Ένας κεραυνός όχι εν αιθρία αλλά σε έναν πολύ πολύ σκοτεινιασμένο ουρανό.
Θα βρέξει; Μάλλον ναι. Όλα δείχνουν πως ναι.
Καταρχήν καλώς ήλθες στην μπλογκόσφαιρα! Κατά δεύτερον, πολύ καλή η φράση του Χατζηδάκη που διάλεξες. Τρίτον, να συμφωνήσω με το γράμμα και το πνεύμα του ποστ σου. Σήμερα, περισσότερο σκέφτομαι που θα οδηγήσει αυτή η αφύπνιση. Και νομίζω οτι αφού όλοι ανήκουμε ηθελημένα ή όχι στο σύστημα αυτό, οφείλουμε να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τα πράγματα που δεν μας αρέσουν πια και μέσα απο αυτό. Όποιος αυτή την εβδομάδα που πέρασε δεν ξέφυγε λιγάκι απο τις δράσεις και τις σκέψεις που το σύστημα εξαναγκαστικά ή όχι του επιβάλλει, δεν βλέπει τι πρέπει να αλλάξει και πως. Αυτό για μένα είναι ο ορισμός του συντηρητηκού ανθρώπου, εκείνου που όταν το σύστημα αξιών συνταράσσεται, αμύνεται για να το διατηρήσει και δεν ξεφεύγει λίγο απο αυτό, δεν αφήνει τον εαυτό του να αιωρηθεί και να δει τα πράγματα αλλιώς. Σύμφωνα με αυτό τον ορισμό, ακόμα είναι πολλοί εκείνοι που χρειάζεται να αφυπνηστούν αλλά ευτυχώς είδαμε μια επαναφορά της αλληλεγγύης, του χιούμορ και βέβαια της οργής. Να συγκρατήσουμε λοιπόν το συναίσθημα και να το συνοδεύσουμε με τη λογική. Κάθε εξέγερση είναι η απαρχή του τέλους της απαισιοδοξίας. Και ένας θεός ξέρει πόσο έχουμε υποφέρει απο αυτή..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλωσήρθες και από μένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καίριες σκέψεις Καταπλητικό το τέλος του άρθρου σου: "...ευτυχώς είδαμε μια επαναφορά της αλληλεγγύης, του χιούμορ και βέβαια της οργής. Να συγκρατήσουμε λοιπόν το συναίσθημα και να το συνοδεύσουμε με τη λογική. Κάθε εξέγερση είναι η απαρχή του τέλους της απαισιοδοξίας. Και ένας θεός ξέρει πόσο έχουμε υποφέρει απο αυτή.."
@ VKP
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Καπιταλιστικό Κομμούνι
Ξυπνήσαμε γιατί ξύπνησε το πνεύμα μας, γιατί είδαμε επιτέλους το σύστημα από έξω.
Είναι αποκαλυπτικές οι οριακές στιγμές (σχεδόν με τη μεταφυσική - ενορατική έννοια του όρου) που η Ιστορία και ο Χρόνος σε αφήνουν να ρίξεις μία ματιά σε αυτά που ήταν, σε αυτά που είναι και σε αυτά που θα έρθουν.
Και αυτοί που θέλουν να διατηρήσουν την πλασματική μακαριότητά τους, αυτοί που κωφεύουν, οι συντηρητικοί όπως σωστά λες,είναι σα να χάνουν το ραντεβού με το μέλλον, πράγμα επικύνδινο για τη σύγχρονη ελληνική κοινωνία.
Σίγουρα πρέπει να συγκρατήσουμε το συναίσθημα και να το συνοδεύσουμε με τη λογική, τη γνώση, τυν ψυχραιμία και την κριτική σκέψη. Για να βγει κάτι καλό από όλα αυτά και η αισιοδοξία να μη γίνει πάλι απαισιοδοξία.....
«Και όλα ξεκαθάρισαν. Όλα εξηγήθηκαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποιοι κατάλαβαν. Οι περισσότεροι όχι. Φροντίζει πολύ προσεχτικά για αυτό η εξουσία με τα όργανά της, κανάλια και ΜΜΕ»
Καλώς Ηρθες!!!!!!!!!!!!!!!!!!!