Ego über alles. Ελληνιστί το Εγώ πάνω από όλα. Αυτό μεταφράζεται σε ένα ατομικιστικό πρότυπο διαβίωσης που διέπει όλα τα είδη σχέσεων. Κοινωνικών και προσωπικών.
Στην πρώτη περίπτωση, βλέπω τους ανθρώπους γύρω μου να είναι σταθερά στοχοπροσηλωμένοι σε ένα κοντόφθαλμο ατομικό συμφέρον, απασχολημένοι αυστηρά με τα του εαυτού τους και τα του οίκου τους. Ο εαυτούλης μου και η πάρτη μου. Τίποτα άλλο δεν έχει σημασία. Πως θα τη βγάλουμε και σήμερα, ανέμελα βέβαια και ακούραστα, πώς θα απολαύσουμε κουτσά – στραβά ό, τι έχει μείνει να απολαύσουμε, πώς θα παρακάμψουμε τον Άλλον για να είμαστε εμείς καλά.
Υπάρχει εκεί έξω μία παράξενη εσωστρέφεια, μία διάχυτη καχυποψία και μία στείρα ενδοσκόπηση που αποκλείει την έννοια του συνόλου, την ευαισθησία, την Ηθική και όλα αυτά τα πράγματα που κάνουν τους ανθρώπους να ζουν μαζί.
Και είναι παράξενο, σε μια εποχή που θα έπρεπε η Αλληλεγγύη και η επικοινωνία να διέπουν τις ανθρώπινες σχέσεις, να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Μία εκκωφαντική αναδίπλωση στο Εγώ. Δούλεψε καλά φαίνεται όλα αυτά τα χρόνια ο καπιταλισμός. Ακρωτηρίασε και παρέλυσε όλες τις υγιείς δυνατότητες του εαυτού. Η Απομάγευση και η Αλλοτρίωση σε όλο τους το μεγαλείο, όπως ακριβώς είχε πει ο παππούς Μαρξ. Και βέβαια, αφού οι Ιδέες την έκαναν, ήρθε το Μεγάλο Κενό…
Και είναι τώρα όλοι αγκιστρωμένοι στον πρότερον ένδοξον βίον και προσπαθούν να κατασπαράξουν μέχρι και το τελευταίο ψιχαλάκι που άφησε πίσω της η Εποχή της Αφθονίας. Σαστισμένοι, μπερδεμένοι, με το μικρόβιο του ατομικού ευδαιμονισμού καλά εμφυτευμένο στο DNA τους, και το Κενό στα μάτια τους…..
Όσο για τις προσωπικές σχέσεις; Εδώ είναι η μεγάλη Πανωλεθρία….
Γιατί όλα τα παραπάνω μεταφράζονται σε πολύ σκληρές καταστάσεις εφόσον εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα πιο άμεσα συνειδητό συναισθηματικό κομμάτι, αυτό του έρωτα και της αγάπης. Και ο Έρωτας στα χρόνια του Εγωισμού, είναι από ότι φαίνεται δύσκολη υπόθεση.
Κατ΄ αρχάς θα έλεγα ότι θριαμβεύει η λογική του εφήμερου, του στιγμιαίου, της προσωρινής επιθυμίας, της παρόρμησης. Η λογική του ηδονισμού και ενός ολότελα επιδερμικού ψευδοσυναισθηματισμού που δίνει έμφαση στις επιφανειακές ανάγκες του εαυτού. Ο Εαυτός να ικανοποιηθεί εδώ και τώρα – αυτό είναι το αίτημα. Επεμβαίνει δηλαδή στον έρωτα μία τέτοια συμφεροντολογική διάσταση που τον δηλητηριάζει ανεπανόρθωτα.
Και έπειτα ρε παιδί μου υπάρχει μία τεράστια δυστοκία, να «δεις» τον Άλλον. Να τον νιώσεις, να τον νοιαστείς, να τον συναισθανθείς. Εντάξει - ας αφήσω απ’ έξω το ερωτικό συναίσθημα: μιλάω για απλή, ανθρώπινη επικοινωνία…. Δηλαδή το απλό, ανθρώπινο ενδιαφέρον. Αντίθετα, επικρατεί μία κατάσταση που αγγίζει τη συναισθηματική αναπηρία. Και συναντώ πολλούς τέτοιους ανάπηρους όλο και περισσότερο. Αλλά τι πειράζει; Αρκεί ο Εαυτός να μείνει αλώβητος….
Οι σχέσεις όμως – η κάθε ανθρώπινη σχέση – είναι ένα πάρε – δώσε. Αυτή είναι η πρόκλησή τους, αυτή και η μαγεία τους. Και από ότι φαίνεται το Δώσε στην Εποχή του Ατομισμού είναι πολύ δύσκολο. Τότε όμως και η σχέση σταματά. Συνεπώς ο εαυτός μένει μόνος, χωρίς ανατροφοδότηση, καταδικασμένος σε μια αδιέξοδη ομφαλοσκόπηση. Μοναξιά.
Και μέσα σε όλα αυτά, εξ’ αιτίας αυτών αλλά και πολλών άλλων δημιουργείται ο Κυνισμός. Ο κυνικός ο άνθρωπος είναι ένα αθόρυβο και ύπουλο καθίκι που έχει χάσει την πίστη του στα πάντα και θέλει αυτό το μικρόβιο να το μεταδώσει και στους άλλους.
Όμως…… «Είμαστε ψυχή, σώμα και πνεύμα. Και όσο και αν καταναλώνουμε εραστές στην καπιταλιστική κοινωνία, παραμένουμε αυτά τα τρία» (βλ. σημείωση). Ακριβώς λοιπόν επειδή παραμένουμε αυτά τα τρία, αφήνουμε πάντα πίσω και κάτι ψυχικά κομματάκια μας. Μικρότερα ή μεγαλύτερα. Εμείς βέβαια νομίζουμε πως όλα ΟΚ αλλά εκείνος ο άλλος Εαυτός, που θέλουμε να τον ξεχάσουμε, έχει διαφορετική άποψη.
Για αυτό υπάρχουν μερικά δύσκολα βράδια που μόνο εμείς τα ξέρουμε και κανείς άλλος, που μας παίρνουν τα ζουμιά και το παράπονο. Ακόμα και τους κυνικούς – ακόμα και τους αναίσθητους – για την ακρίβεια κυρίως αυτούς. Το πρωί όμως φοράμε το κουλ μας χαμόγελο, μπαλώνουμε τις τρύπες όπως όπως και βγαίνουμε στην αγορά εραστών ακόμα πιο πληγωμένοι, ακόμα πιο φοβισμένοι, ακόμα πιο δυσλειτουργικοί… Και ακριβώς για αυτούς τους λόγους, ακόμα πιο ατομιστές.
Πώς όμως θα πάει η δουλειά; Προχωρώντας όλοι περιχαρακωμένοι στην κοσμάρα μας, διαρκώς ανικανοποίητοι, ανομολόγητα κενοί και αθεράπευτα μόνοι; Δε βγαίνει ζωή έτσι. Ούτε ανθρώπινες κοινωνίες βγαίνουν έτσι.
Για αυτό ό, τι και να μου λέτε εσείς οι κυνικοί και οι φοβισμένοι του κόσμου όλου, οι άνθρωποι είναι προορισμένοι να μοιράζονται τα κρεβάτια τους και τις ψυχές τους. (Προσοχή! Τα δύο αυτά πάνε πακέτο). Γιατί μερικές Μεγάλες Αφηγήσεις του Παλαιού Κόσμου δε γίνεται να τις αφήσω. Όχι, δε γίνεται…
Σημείωση: Η συγκεκριμένη φράση προέρχεται από τη στήλη Bed Time Stories της Ειρήνης Χειρδάρη στη Lifo, η οποία στο τεύχος 202 έγραψε ένα φανταστικό κείμενο. Διαβάστε το!!
http://www.lifo.gr/mag/columns/2919
Δευτέρα 24 Μαΐου 2010
Ελλάδα - Η Ασύμμετρη απειλή του Συστήματος
Βλέπω τα δελτία των 8. Σχεδόν σκηνές εσχατολογικές.
Όλα τα βλέμματα στραμμένα στην Ελλάδα.
Ο Ιάπωνας Πρωθυπουργός μιλά για την Ελλάδα. Πρέπει να προσέξουμε λέει. Να μη γίνει η Ελλάδα η θρυαλλίδα της Παγκόσμιας Οικονομίας. Ήξερε άραγε μέχρι χθες που βρίσκεται αυτή η φτωχή, μικρή εξωτική χώρα;
Ο Ομπάμα μιλά για την Ελλάδα.
Η πρόεδρος της Αργεντινής μιλά για την Ελλάδα. Δηλώνει συμπαράσταση. Ξέρουν αυτοί…. Οι πολίτες της Αργεντινής διαδηλώνουν υπέρ της Ελλάδας.
Οι χρηματιστές της Wall Street όταν πλέον τζογάρουν βλέπουν παράλληλα τις συγκεντρώσεις της ΑΔΕΔΥ στο Σύνταγμα. Άλλο και τούτο…. Κάνει λάθος ένας υπάλληλος του Χρηματιστηρίου; Πέφτουν οι δείκτες; Η χθεσινή συγκέντρωση στο Σύνταγμα φταίει…
Στο Γερμανικό Κοινοβούλιο πλακώνονται. Γιατί αφήσατε την Ελλάδα αβοήθητη τόσο καιρό; Οι Σοσιαλδημοκράτες την πέφτουν στη Μέρκελ ότι άφησε αυτόν, ένα Σοσιαλιστή Πρόεδρο, Το Γιώργο Παπανδρέου που κάνει υπεράνθρωπο αγώνα για το λαό του, μόνο του και αβοήθητο τόσο καιρό…. (Ήμαρτον!!! εμείς εδώ τον έχουμε στην μπούκα και εκεί τον έχουν ως άλλον αθώο Σοσιαλιστή μάρτυρα που αναγκάστηκε να σηκώσει τον καπιταλιστικό Σταυρό του Μαρτυρίου για το λαό του… τι καταλαβαίνεις εσύ τώρα;)
Καίγεται η γούνα ολονών τώρα. Και βέβαια όλοι βλέπουν στην Ελλάδα. Σου λέει αν πέσει η Ελλάδα, πέφτει το Σύστημα. Χαμογελώ χαιρέκακα. Λες; Όλα να ξεκινήσουν από εδώ; Η χώρα αυτή, να είναι η μοιραία; Ο προπομπός; Λες; Το βιβλίο του Μέλλοντος να γράφει «….. όλα ξεκίνησαν το Μάϊο του 2010 στην Ελλάδα….» «Τα πρώτα θύματα ήταν τέσσερις νεκροί από έκρηξη μολότοφ σε τράπεζα της Αθήνας…..»
Μια διαστροφική έξαψη με χτυπά στο υπογάστριο. Ενορατικές ιδέες φουντώνουν στο μυαλό μου. Λες; Στη χώρα αυτή που ξεκινά 2.500 χρόνια πριν η περιπέτεια του Δυτικού Πολιτισμού, στη χώρα αυτή να έρθει και το τέλος του;
Μήπως έχουμε εμείς οι ίδιοι παρεξηγήσει τον εαυτό μας; Μήπως είμαστε εμείς, οι παρορμητικοί, οι ανίκανοι να ελέγξουμε το θυμικό μας, μήπως είμαστε εμείς οι ευαίσθητες κεραίες των καιρών; Οι παράταιροι πρωτοπόροι; ΧΑ!!! ΧΑ!!!!
Η Ελλάδα, η χώρα του Zorba the Greek και του Greek mousaka, να είναι η ασύμμετρη απειλή του Παγκόσμιου Χρηματοπιστωτικού Συστήματος; Να μου πεις.. Έτσι σχιζοφρενής που είναι ο Μεταμοντέρνος Καπιταλισμός, όλα μπορούν να γίνουν. Ακόμα και αυτό.
Τρέχουν, τρέχουν οι εξελίξεις με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Και κάτι μου λέει ότι αύριο – άντε μεθαύριο – το θέμα δε θα είναι πια το ΔΝΤ στην Ελλάδα, αλλά …..
Τέλος Ερωτήματα που θα μπορούσαν να είναι και εντελώς άσκοπα
1) Πείτε μου ποια φτώχεια να διαλέξω; Τη φτώχεια της πλήρους χρεωκοπίας και της επίσημης Πτώχευσης – λένε ότι η Ελλάδα θα γίνει κάτι σαν Κούβα ή Αλβανία ή τη φτώχεια του ΔΝΤ; Ή μήπως υπάρχει και κουρτίνα Νο 3 και δεν το έχω καταλάβει; Ας μου πει κάποιος γιατί έχω μπερδευτεί…
2) Γιατί οι φασιστοανάρχες, τραμπούκοι κουκουλοφόροι σπάνε σε κάθε πορεία το βιβλιοπωλείο Ιανός στη Σταδίου; Διάβασα στο TVXS ότι χρειάστηκε ο ίδιος ο ιδιοκτήτης ο Ν. Καρατζάς να πλακωθεί μαζί τους για να μην μπουν μέσα και γίνει το βιβλιοπωλείο παρανάλωμα του πυρός. Με τη Marfin Bank πες να έχουν πρόβλημα. Με τον Ιανό τι πρόβλημα έχουν;
Υ. Γ: Πφ….η παλαιά αγάπη στην Αστρολογία μου υπενθυμίζει: Μπαίνουμε στον Υδροχόο. Ο κόσμος αλλάζει εποχή. Η γενιά του 70 θα είμαστε οι σκαπανείς και οι πρωτοπόροι του Υδροχόου. Οι αστρολόγοι λεν πως τα άστρα δείχνουν τριγμούς και ανακατατάξεις. Όλοι οι μακρινοί πλανήτες στα παρορμητικά. Μιλούν για Επανάσταση, αν μπει και ο Ουρανός στον Κριό. Λες; Τώρα είναι στους Ιχθείς. Οσονούπω λοιπόν!
Και δεν είμαστε καθόλου καλά προετοιμασμένοι..
Όλα τα βλέμματα στραμμένα στην Ελλάδα.
Ο Ιάπωνας Πρωθυπουργός μιλά για την Ελλάδα. Πρέπει να προσέξουμε λέει. Να μη γίνει η Ελλάδα η θρυαλλίδα της Παγκόσμιας Οικονομίας. Ήξερε άραγε μέχρι χθες που βρίσκεται αυτή η φτωχή, μικρή εξωτική χώρα;
Ο Ομπάμα μιλά για την Ελλάδα.
Η πρόεδρος της Αργεντινής μιλά για την Ελλάδα. Δηλώνει συμπαράσταση. Ξέρουν αυτοί…. Οι πολίτες της Αργεντινής διαδηλώνουν υπέρ της Ελλάδας.
Οι χρηματιστές της Wall Street όταν πλέον τζογάρουν βλέπουν παράλληλα τις συγκεντρώσεις της ΑΔΕΔΥ στο Σύνταγμα. Άλλο και τούτο…. Κάνει λάθος ένας υπάλληλος του Χρηματιστηρίου; Πέφτουν οι δείκτες; Η χθεσινή συγκέντρωση στο Σύνταγμα φταίει…
Στο Γερμανικό Κοινοβούλιο πλακώνονται. Γιατί αφήσατε την Ελλάδα αβοήθητη τόσο καιρό; Οι Σοσιαλδημοκράτες την πέφτουν στη Μέρκελ ότι άφησε αυτόν, ένα Σοσιαλιστή Πρόεδρο, Το Γιώργο Παπανδρέου που κάνει υπεράνθρωπο αγώνα για το λαό του, μόνο του και αβοήθητο τόσο καιρό…. (Ήμαρτον!!! εμείς εδώ τον έχουμε στην μπούκα και εκεί τον έχουν ως άλλον αθώο Σοσιαλιστή μάρτυρα που αναγκάστηκε να σηκώσει τον καπιταλιστικό Σταυρό του Μαρτυρίου για το λαό του… τι καταλαβαίνεις εσύ τώρα;)
Καίγεται η γούνα ολονών τώρα. Και βέβαια όλοι βλέπουν στην Ελλάδα. Σου λέει αν πέσει η Ελλάδα, πέφτει το Σύστημα. Χαμογελώ χαιρέκακα. Λες; Όλα να ξεκινήσουν από εδώ; Η χώρα αυτή, να είναι η μοιραία; Ο προπομπός; Λες; Το βιβλίο του Μέλλοντος να γράφει «….. όλα ξεκίνησαν το Μάϊο του 2010 στην Ελλάδα….» «Τα πρώτα θύματα ήταν τέσσερις νεκροί από έκρηξη μολότοφ σε τράπεζα της Αθήνας…..»
Μια διαστροφική έξαψη με χτυπά στο υπογάστριο. Ενορατικές ιδέες φουντώνουν στο μυαλό μου. Λες; Στη χώρα αυτή που ξεκινά 2.500 χρόνια πριν η περιπέτεια του Δυτικού Πολιτισμού, στη χώρα αυτή να έρθει και το τέλος του;
Μήπως έχουμε εμείς οι ίδιοι παρεξηγήσει τον εαυτό μας; Μήπως είμαστε εμείς, οι παρορμητικοί, οι ανίκανοι να ελέγξουμε το θυμικό μας, μήπως είμαστε εμείς οι ευαίσθητες κεραίες των καιρών; Οι παράταιροι πρωτοπόροι; ΧΑ!!! ΧΑ!!!!
Η Ελλάδα, η χώρα του Zorba the Greek και του Greek mousaka, να είναι η ασύμμετρη απειλή του Παγκόσμιου Χρηματοπιστωτικού Συστήματος; Να μου πεις.. Έτσι σχιζοφρενής που είναι ο Μεταμοντέρνος Καπιταλισμός, όλα μπορούν να γίνουν. Ακόμα και αυτό.
Τρέχουν, τρέχουν οι εξελίξεις με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Και κάτι μου λέει ότι αύριο – άντε μεθαύριο – το θέμα δε θα είναι πια το ΔΝΤ στην Ελλάδα, αλλά …..
Τέλος Ερωτήματα που θα μπορούσαν να είναι και εντελώς άσκοπα
1) Πείτε μου ποια φτώχεια να διαλέξω; Τη φτώχεια της πλήρους χρεωκοπίας και της επίσημης Πτώχευσης – λένε ότι η Ελλάδα θα γίνει κάτι σαν Κούβα ή Αλβανία ή τη φτώχεια του ΔΝΤ; Ή μήπως υπάρχει και κουρτίνα Νο 3 και δεν το έχω καταλάβει; Ας μου πει κάποιος γιατί έχω μπερδευτεί…
2) Γιατί οι φασιστοανάρχες, τραμπούκοι κουκουλοφόροι σπάνε σε κάθε πορεία το βιβλιοπωλείο Ιανός στη Σταδίου; Διάβασα στο TVXS ότι χρειάστηκε ο ίδιος ο ιδιοκτήτης ο Ν. Καρατζάς να πλακωθεί μαζί τους για να μην μπουν μέσα και γίνει το βιβλιοπωλείο παρανάλωμα του πυρός. Με τη Marfin Bank πες να έχουν πρόβλημα. Με τον Ιανό τι πρόβλημα έχουν;
Υ. Γ: Πφ….η παλαιά αγάπη στην Αστρολογία μου υπενθυμίζει: Μπαίνουμε στον Υδροχόο. Ο κόσμος αλλάζει εποχή. Η γενιά του 70 θα είμαστε οι σκαπανείς και οι πρωτοπόροι του Υδροχόου. Οι αστρολόγοι λεν πως τα άστρα δείχνουν τριγμούς και ανακατατάξεις. Όλοι οι μακρινοί πλανήτες στα παρορμητικά. Μιλούν για Επανάσταση, αν μπει και ο Ουρανός στον Κριό. Λες; Τώρα είναι στους Ιχθείς. Οσονούπω λοιπόν!
Και δεν είμαστε καθόλου καλά προετοιμασμένοι..
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)